UK: Dartmoor National Park
4 augustus 2014 - Postbridge, Verenigd Koninkrijk
Hello!
Onderweg naar Dartmoor rijden we langs Bodmin Moor om The Hurlers en de Cheesewring op te zoeken. Genieten van de views en het wandelen tussen de schaapjes...
Wat zou Dartmoor ons nog kunnen brengen na zoveel moois, dachten we... Maar we werden meteen betoverd door het erg unieke en bijzondere landschap! Groene heuvels en op de toppen de tor's, boulders om u tegen te zeggen en dus...klimmen en klauteren maar! We vonden een plekje op de Runnage Farm voor onze tent, gezellig bij het riviertje! Toevallig komen ook onze campingburen uit Lizard op dezelfde camping terecht, Fay blij dat Jeroen en Jasper er weer zijn! Het dorpje Postbridge bestaat uit vier huizen en een prachtige clappersbridge.
Tijdens onze eerste ochtend brachten we een bezoekje aan Pixieland, daar mocht ik even een elfenhoed op en op tocht langs kabouterhuizen en kleine elfjes. Vooral de trampoline kon er mij bekoren, ik ben dan ook een echt wikkelgat!
In Merrivale gingen we de Merrivale Stone Rows opzoeken, lange rijen menhirs, 260 m lang, 70 menhirs na elkaar... In de nabijheid is ook een steencirkel te vinden en een standing stone. Dartmoor is bezaaid met restanten van vroege volkeren. We bezoeken ook Grimspound, een overblijfsel uit de Iron Age, we kunnen ons zo voorstellen hoe het dorp en de nederzettingen er moeten uitgezien hebben. Ik begon al meteen een 'alsof' tasje thee te serveren vanuit één van de huisjes.
We gingen ook even langs het National Park Visitor Centre en kropen in de huid van schaapjes, maar ook van Sherlock Holmes. De Moores zitten opnieuw vol legendes en we begrijpen ook waarom. Rijd maar eens op een mistige ochtend doorheen het landschap, langs de gevangenis in Princetown... in de verte huilt een hond... brr de Moores beangstigen ook een beetje! The Hound of the Baskervilles, Vixana the Witch, redenen genoeg om deze plek griezelig te vinden.
We werden allemaal moe van het reizen en besloten even een dagje rustig aan te doen. We reden naar Tavistock en gingen er zwemmen in het binnenzwembad. Daarna lekkere kazen en olijfjes op de kop tikken op de Tavistock Market mmm!
Op ons laatste dagje Dartmoor beklimmen we Haytor en bereiden we ons voor op een nachtje wild kamperen. Dat bleek echter geen evidentie. Het lapje grond die we voor ogen hadden aan een riviertje bleek dan ook echt een Moor te zijn en mama zakte er tot aan de knieen in, je kan je al inbeelden in welke stemming ze toen was ;-). Toen bleken we ook nog eens op de favoriete drinkplaats van de wilde koeien en jonge stieren te zitten. Voor ieders gemoedsrust (oké, vooral die van mijn mama) werd er toch geopteerd om gewoon nog een nachtje op een camping in Princetown te kamperen. Gelukkig maar, want het begon toen ook nog te regen! De volgende ochtend hadden we dus maar een klein tentje op te ruimen en konden we genieten van een real English Breakfast met black pudding in the Feathers Inn.
Tijd om huiswaarts te trekken...Nog een nachtje op hotel, iedereen fris gewassen, lekker buikjes gevuld en dan afscheid nemen van mama, die gaat nog een bezoekje brengen aan London met de trein. Papa en ik rijden met de auto en de trein naar huis.
Het was weer een geweldig avontuur... Piet Piraat zou zeggen dat de avonturen mogen blijven duren, maar ik ben voorlopig erg blij om thuis te zijn en in mijn eigen bedje te kunnen slapen... zzzzzzzzzz.
Onderweg naar Dartmoor rijden we langs Bodmin Moor om The Hurlers en de Cheesewring op te zoeken. Genieten van de views en het wandelen tussen de schaapjes...
Wat zou Dartmoor ons nog kunnen brengen na zoveel moois, dachten we... Maar we werden meteen betoverd door het erg unieke en bijzondere landschap! Groene heuvels en op de toppen de tor's, boulders om u tegen te zeggen en dus...klimmen en klauteren maar! We vonden een plekje op de Runnage Farm voor onze tent, gezellig bij het riviertje! Toevallig komen ook onze campingburen uit Lizard op dezelfde camping terecht, Fay blij dat Jeroen en Jasper er weer zijn! Het dorpje Postbridge bestaat uit vier huizen en een prachtige clappersbridge.
Tijdens onze eerste ochtend brachten we een bezoekje aan Pixieland, daar mocht ik even een elfenhoed op en op tocht langs kabouterhuizen en kleine elfjes. Vooral de trampoline kon er mij bekoren, ik ben dan ook een echt wikkelgat!
In Merrivale gingen we de Merrivale Stone Rows opzoeken, lange rijen menhirs, 260 m lang, 70 menhirs na elkaar... In de nabijheid is ook een steencirkel te vinden en een standing stone. Dartmoor is bezaaid met restanten van vroege volkeren. We bezoeken ook Grimspound, een overblijfsel uit de Iron Age, we kunnen ons zo voorstellen hoe het dorp en de nederzettingen er moeten uitgezien hebben. Ik begon al meteen een 'alsof' tasje thee te serveren vanuit één van de huisjes.
We gingen ook even langs het National Park Visitor Centre en kropen in de huid van schaapjes, maar ook van Sherlock Holmes. De Moores zitten opnieuw vol legendes en we begrijpen ook waarom. Rijd maar eens op een mistige ochtend doorheen het landschap, langs de gevangenis in Princetown... in de verte huilt een hond... brr de Moores beangstigen ook een beetje! The Hound of the Baskervilles, Vixana the Witch, redenen genoeg om deze plek griezelig te vinden.
We werden allemaal moe van het reizen en besloten even een dagje rustig aan te doen. We reden naar Tavistock en gingen er zwemmen in het binnenzwembad. Daarna lekkere kazen en olijfjes op de kop tikken op de Tavistock Market mmm!
Op ons laatste dagje Dartmoor beklimmen we Haytor en bereiden we ons voor op een nachtje wild kamperen. Dat bleek echter geen evidentie. Het lapje grond die we voor ogen hadden aan een riviertje bleek dan ook echt een Moor te zijn en mama zakte er tot aan de knieen in, je kan je al inbeelden in welke stemming ze toen was ;-). Toen bleken we ook nog eens op de favoriete drinkplaats van de wilde koeien en jonge stieren te zitten. Voor ieders gemoedsrust (oké, vooral die van mijn mama) werd er toch geopteerd om gewoon nog een nachtje op een camping in Princetown te kamperen. Gelukkig maar, want het begon toen ook nog te regen! De volgende ochtend hadden we dus maar een klein tentje op te ruimen en konden we genieten van een real English Breakfast met black pudding in the Feathers Inn.
Tijd om huiswaarts te trekken...Nog een nachtje op hotel, iedereen fris gewassen, lekker buikjes gevuld en dan afscheid nemen van mama, die gaat nog een bezoekje brengen aan London met de trein. Papa en ik rijden met de auto en de trein naar huis.
Het was weer een geweldig avontuur... Piet Piraat zou zeggen dat de avonturen mogen blijven duren, maar ik ben voorlopig erg blij om thuis te zijn en in mijn eigen bedje te kunnen slapen... zzzzzzzzzz.
Wie weet ontdekken we hier ook Elfjes of Twaalfjes, of zelfs een Alvermannetje , ooit lang......lang geleden.....nog voor de Kelten waren ze zeker hier bij ons. Dat staat allemaal in een heel dik boek maar...... dat laat ik je later nog wel eens zien.
Slaap maar eens goed uit, en dan kan je nog een weekje bij Omazee gaan uitwaaien heb ik gehoord.
Zo , we gaan hier afsluiten, tot straks hé en doe maar veel groetjes aan je pa & ma, geef ze maar een super knuffel voor de fantastische reisbegeleiding door de Uk.
Daaaaaaaaaaaaaaag
ps Ook groetjes doen aan Omazee hé.