FRANCE: Klimmen in Fontainebleau

19 april 2015 - Fontainebleau, Frankrijk

Bonjour tout le monde!

Jullie hebben de reisverhalen even moeten missen, maar ondertussen zitten we hier niet stil. Na het vele oefenen van klimtechnieken in de Gentse Bleau, vond ik het hoog tijd om dat klimmen eens in de 'echte" praktijk te gaan omzetten. Omdat het nog frisjes is in de lente en we dus bijgevolg toch maar niet in de tent wilden overnachten, ging mama op zoek naar een alternatief. Zo vonden we via AirBnB de gîte Kailloux in Bois-le-Roi, op de stoep van het grote bos van Fontainebleau. We werden verwelkomd door Ana en Romuald, hun kindjes, de hond Saka en de poes Roux. De gîte was ronduit geweldig! We konden gezellig buiten zitten in de tuin, of binnen in een interieur om bij weg te dromen. Om naar bed te gaan, moest ik een steil laddertje opklimmen, de luikjes gingen dicht en dan maar dromen van wat de volgende dag zou brengen.

Maandag stonden we op onder de stralende zon! Na een stevig ontbijt gingen we de eerste klimregio ontdekken. Jawel, het bos van Fontainebleau is de Holy Grail van het boulderen en er zijn dan ook honderden klimroutes te volgen. Deze worden aangeduid met kleurtjes en nummers, gaande van makkelijk (wit en geel - voor mij en mama), iets moeilijker (oranje - voor papa) naar supermoeilijk (blauw, rood en wit - voor de getrainde professionals!). De eerste dag gingen we bij Rocher du Canon de gele route volgen. Hop, crashpad op de rug en klimschoenen in de aanslag en dan maar zoeken waar de start van de route is. Een kleine opwarming voor de spieren en allez roulez! Tegen alle verwachtingen in, ging het erg vlot. Papa klom meestal voorop, daarna ging ik en dan kwam mama. Echt leuk om dit samen te kunnen doen. We konden genieten van het mooie weertje en zagen vlinders en salamanders à volonté! Boven op de rotsen een appeltje delen en picknicken op onze crashpad. Na een viertal uur begonnen de tenen erg pijnlijk aan te voelen (klimschoenen zijn NIET comfortabel) en dus was het tijd voor een terrasje en een ijsje! Hmm, heerlijk smikkelen in de Jardin du Diane, bij het kasteel! 's Avonds lekker gekookt en een lekker glaasje wijn erbij! Een erg geslaagde eerste dag.

Dinsdag hadden we een andere klimregio op het oog, Gorges d' Apremont. De pijnlijke tenen terug in de klimschoenen wringen, pff en hier kregen we toch een paar teleurstellingen te verwerken. Waar het de eerste dag zo leuk was, ging het hier een pak minder vlot. Door de populariteit van de klimroute, waren vele rotsen erg glad en dus veel moeilijker te beklimmen. We beseften nu ook het belang van goede klimhygiëne (schoenen vegen alvorens te klimmen, geen kalk gebruiken, enz.) We misten algauw de toffe rotsen en klimgreepjes van de dag voordien. We besloten hier en daar nummers over te slaan als ze te moeilijk waren voor mij of mama en gaven er wat vroeger de brui aan om een frisse douche te nemen en uit eten te gaan in Barbizon. In Le Jardin Bohémien kregen we een lekkere menu voorgeschoteld. Papa koos eend, mama coquilles en ik zalm. Het meest spectaculaire was echter het dessert, hmm, ik droom nog steeds van die gigantische profiteroles!

Woensdag gingen we met hernieuwde moed terug naar Rocher du Canon om daar onze klimroute af te werken van de eerste dag. Het was zweten geblazen onder de warme zon, het werd wel 27 graden in het bos. Omdat ik het toch af en toe wat beu werd, mocht ik memorystukjes bij elkaar klimmen en speelden we af en toe een spelletje memory tussendoor. Alhoewel de beste motivator toch de paaseitjes bleken! Na een stevige workout gingen we uitblazen in de 'Blaarmeersen' van Bois-le-Roi. Ik mocht er pootje baden in mijn badpak en speelde op het strand! Genieten!

De laatste dag gingen we klimmen bij Rocher du Potet, een erg zanderige regio. Daar waren bij de start een aantal leuke traversées (van links naar rechts rond een rots klimmen), die mama en papa een aantal keer opnieuw klommen, terwijl ik in mijn rotshuisje speelde, zandtaarten bakte en in mijn rots-stoel lag te chillen. Voor we het wisten, was het middag en was het alweer tijd om valiezen te maken voor een voor mij onbekende bestemming. Ik kreeg wel al een paar tipjes van mama en papa...spannend! Het zou iets worden met prinsessen en Minnie Mouse...hmm, ik denk dat het een kleurboek zal zijn...

Au révoir!

 

 

 

Foto’s