SOUTH AFRICA: Wild Coast & Drakensbergen

Dag thuisland!

We zijn even offline geweest, en ongeacht het feit dat dat geweldig is - jippie, eindelijk tijd om onze boekenstapel te tackelen - is het ook wel vreemd. Zo verneem je ergens op een boerderij dat er een Brexit is, dat de Belgen verliezen van de Italianen, ... of ergens tussen de bananenplanten hoe het Nieuwen Boschteam er volgend jaar zal uitzien en dat er een kleine Seppe bij is gekomen in de familie! Er zijn ook een aantal jarigen die hun wensjes wat later ontvangen: bij deze proficiat aan alle jarigen in juni, kwestie van zeker niemand te vergeten ;-)! 

Wij hebben ons ondertussen niet verveeld, we zitten nu echt in de travelflow. België lijkt steeds verder weg, alhoewel we technisch gezien telkens een beetje dichter komen. Zuid-Afrika kruipt zo stilletjes aan in onze kleren...vooral omdat we nu ook een beetje van de toeristische route afwijken. 

Van Addo trekken we naar de Wild Coast. Onze eerste stop is Kidds Beach. We komen er hongerig aan en hebben geluk, het enige eetplekje doet er een special Fatherday lunch, een weekje later dan bij ons, maar we vieren papa met plezier nog eens! We versieren een plekje op het terras in de zon en eten lamb roast! We spenderen de rest van de middag op het ongerepte strand...we zijn er zo goed als helemaal alleen! We verblijven een nachtje op de Santa Paloma Guest Farm in East London, leuke kamer mét zebratapijt! Fay amuseert zich met de boerderijdieren, poezen, honden, paardjes. De eigenaar merkt op dat ze oog heeft voor de dieren, dat heeft ze dan toch niet van ons... .

We zien nu vooral veel weg (duizend bergen en bochten, wegenwerken, potholes, en vee inbegrepen) en veel langs de weg... arme, overwegend zwarte, en broeierige dorpen waar we de alomtegenwoordigde Spar zelfs niet zouden durven binnengaan, ook al is onze voorzichtigheid misschien overdreven. Bij aankomst in Port st Johns voelen we weer dat we off the tourist track zijn. Ons hostel is een veilige haven, maar vergane hippieglorie (hippies aanwezig: check!).

We kunnen er relaxen aan het zwembad, maar het is te koud om te zwemmen. We bezinnen met ons boek en Fay krijt het tuinpad helemaal vol! We zijn best wel moe, het is toch een verre reis, we zijn ook al een beetje 'oud' geworden voor dat low budgetreizen van de laatste twee dagen, maar met een Savannah Dry in de hand zien we de maan uit de zee rijzen...morgen is het een nieuwe dag!

Al snel merken we dat het landschap weer verandert, de dorpen liggen nu meer verspreid, de heuvels worden glooiender en droger, nu we het binnenland inrijden. De winterzon en bewolking doen er een portie magie bij en we kunnen onze ogen niet geloven als we Drakensbergen zien verrijzen. We stoppen even in Underberg, waar we nu met plezier de Spar binnenstappen en onze inkopen doen. Op de Pucketty Farm drinken we milkshakes en kopen we vers gebakken brood en dan rijden we naar Lake Naverone... 

We hebben er de meest fantastische cottage gehuurd voor drie dagen, een huis helemaal voor ons alleen... we maken het vuur aan,  pakken alles eens deftig uit, kunnen onze laundry laten wassen, zalige bedjes, zelf koken,.... but most importantly: what a view op de Garden Castle Mountain Range en het meer!

We staan de volgende dag langzaam op, varen met ons bootje op het meer, liggen lui in het gras, springen op de trampoline,... Fay mag een ritje op een pony en mag het laatste stukje zelf rijden, fier dat ze is! 

Donderdag staan we goed uitgerust op en binden we, na een fiks ontbijt met eitjes, onze wandelschoenen aan. We rijden nog een stukje met de auto naar de main park office, kopen onze wandelpermit en weg zijn we richting de Sleeping Beauty Cave. De tocht start rustig, een mooi wandelpad in de zon langs de rivier. We krijgen het snel warm, stoppen om onze truien uit te doen en ons in te smeren met zonnecréme, tot we de rivier moeten oversteken en aan de schaduwkant van de berg komen waar alles letterlijk en figuurlijk bevroren is! Truien terug aan dus! Brr. Zo wisselen we 6 keer van zomer naar winter, bij elke rivieroversteek. 

We bewonderen de Monk-Rock en worden opgeschrikt door een troep bavianen. Ze slingeren door de bomen, grote dikke en kleine babyaapjes. We vertrouwen ze niet al te veel en stappen snel door. De laatste kilometer is een serieuze klim, dat vindt Fay geweldig! Boven worden we beloond met een superview en een gigantische grot! We eten er onze boterhammetjes op en vertrekken dan terug naar beneden. We komen nog twee andere koppels tegen, die niet kunnen geloven dat Fay helemaal zelf naar boven is geklommen. Ook de terugweg doet ze met verve, ze loopt voorop te zingen (prima anti-baviaantrucje!)...de kleine heeft 8 km gewandeld, al kwebbelend en zingend,ze vond het een romantische! wandeling, waar haalt ze al die energie vandaan?

We hebbende laatste dagen gulzig bergen gedronken met onze ogen...we hebben moeite met het afscheid van Lake Naverone en de Drakensbergen, een prachtige regio die duidelijk beter boert (koeien, melk, kaas, ...) dan de Eastern Cape...op naar Durban nu, een grote stad aan zee!

De avonturiers met 2200 km op de teller!
Rik, Tina en Fay

Ps Omwille van beperkte wifi beperken we de foto's, filmpjes uploaden lukt helemaal niet goed, dat zal voor thuis zijn!

Pps We moeten speciale groetjes doen aan juf Evelien! Fay mist de kikkervriendjes en Woutje!