SOUTH AFRICA: Swaziland & Hlane National Park

Hello!

Na ons ochtendlijk rendez-vous met de hippo's trekken we richting Swaziland. De wegen zijn hier overal een pak beter dan aan de Wild Coast, minder bergachtig en bochtig, minder wegenwerken. Wel nog altijd vee op de weg. Ogen openhouden dus. We bereiken al snel de grens en krijgen vlotjes onze stempels in onze paspoorten. Welcome to the Zulu Kingdom of Swaziland! 

We rijden nu doorheen velden met groot groen gras, dat voortdurend besproeid wordt met water. Hoe meer van het gras we zien, hoe meer we ons afvragen wat ze met dit gras aanvangen!? Tot we een grote fabriek zien opdoemen: Cane Sugar Mill! Het gras is rietsuiker! We voelen ons een beetje idioot, en kijken onze ogen uit als we mannen en vrouwen ontelbare rijen van het grote, eerst afgebrande riet, zien afhakken met zeisen. Grote vrachtwagens rijden op en af, en de wegen liggen kilometers lang vol met riet. Rietsuiker zal voor ons alvast nooit meer hetzelfde zijn. 

De huizen zijn hier veel primitiever, waar de hutten en huizen in Zuid-Afrika in het algemeen van steen zijn, soms met rieten dak, zien we hier veel rieten hutten. We zien veel schoolkinderen en bijhorende uniforms. We vragen ons af hoe de jongeren hier naar hun toekomst kijken? Met een zekere berusting of willen ze meer dan een rieten huis, een job in de rietplantages en wat vee? We vermoeden dat ze weinig toegang hebben tot iets anders.

We bereiken Hlane Royal National Park, waar we zelf de gate mogen opendoen -en sluiten!- om naar onze hut te rijden. We hebben geluk, we slapen in de Big Hut, de grootste van de zes hutten in Ndlovu Camp. We installeren ons meteen aan de waterhole met een Savannah Dry, terwijl Fay kleurt en we genieten van de zwemmende hippo's en krokodillen. Enkel een kleine electrical fence scheidt ons van hen. Als toemaatje komt een mama-neushoorn met haar baby-neushoorn langs om te drinken. De baby drinkt bij de mama. Echt prachtig en moeiteloos om zo dieren te kijken. We worden er weer nederig van, dat we dit mogen meemaken.

De nacht valt en overal in het kamp worden olielampen aangestoken, er is geen electriciteit, en ook in onze hut hebben ze olielampen aangestoken! Fay vindt het helemaal geweldig. We eten wildebeestworst in het rietendakrestaurant, stoppen Fay in bed en genieten van de sterren met een glaasje wijn, we zien 1 vallende ster!

Woensdagochtend worden we wakker onder ons rieten dak en ontbijten we aan de waterhole. Er is, behalve de hippo's en de krokodillen, een paar warthogs en speciale vogels weinig beweging. Toch zitten we er nog eventjes in de zon, Fay bakt taartjes in het zand, en blaast bellen.

We pakken alles in, rijden weer doorheen de rietplantages en zien nu ook een ander soort plantages. Palmbomen met blauwe zakken aan...weer geen idee! Tot we een inkijk krijgen in de blauwe zakken: bananentrossen! Wat weten wij eigenlijk nog echt over ons voedsel? We weten al langer dat we onwetend zijn, maar dit doet het ons maar weer eens beseffen. We nemen ons voor om minstens fairtrade bananen en rietsuiker te kopen in België.

We kopen nog een aantal souvenirs in een winkeltje in een coöperatieve, steunen zo dan toch een beetje de lokale gemeenschap, en zetten onze weg verder naar Zuid-Afrika. 
Kruger, here we come!

Rik, Tina & Fay met ongeveer 3000 km op de teller!

Ps we posten twee verhalen tegelijk, klik dat dus zeker ook eens aan!

Pps happy birthday Kyara!

Ppps fijne vakantie collega's!

Pppps Anouck, your time has come, safe travels to Thailand!