MALTA & GOZO: Citadelle in Victoria, snorkeling & saltpans

Blubieblub! (We spreken bijna Vis, de taal van de onderwaterwereld 🐟)

De eerste avond op Gozo gaan we - na een zwemplonsje natuurlijk - op verkenning in L-Gharb. We willen richting de vuurtoren wandelen maar die ligt net iets te ver. We komen wel langs de San Dmitrikapel, cactussen, meloenen, vuurwerkfabriek en wat een uitzichten! L-Gharb is een superrustig dorp, limestone, kleurrijke deuren en bloemen. 

Gisteren gingen we na een ochtendplonsje in het zwembad de Cittadella in Victoria verkennen. Machtig hoog op een heuvel, met uitzicht over heel Gozo. Dankzij onze Heritage Pass kunnen we het Visitor Centre meepikken met een virtuele show over alle aanvallen en veroveringen van de stad. Ook de oude gevangenis bezoeken we (daar willen we niet opgesloten worden brrr) en het folkloremuseum. We leren bij over graan malen, kant klossen en zien dé coolste waterput. 's Middags eten we lokale antipasta op een terras vanboven op de cittadella, straffe kaas, zoete worst, bruchetta's... We kuieren door de kleine straatjes en genieten van de uitzichten. Mama ziet mooie manden, en ik zoek waar ze die mooie mannen heeft gezien... 

Daarna is het tijd voor welverdiende verfrissing op het strand met het rode zand: Ramla Bay! Ondertussen hebben we een donut en een dolfijn in ons midden voor extra waterplezier! We huren 2 bedjes en een parasolleke. Alles is hier wel toeristisch maar toch kleinschalig. Vaak komen toeristen voor een dag, of verblijven ze in Zuid-Gozo. We vinden altijd gratis parking dicht bij alles en vonden tot nu toe niks too crowded. We voelen wel dat de Santa Marija koorts stijgt, álle dorpen bereiden zich voor, sluiten straten af, hangen wimpels en lichtjes op... nog meer kitsch dan bij ons met Kerst. Benieuwd naar 15 augustus dus! We doen inkopen in de Lidl, en Rynn vraagt zich af wat vochtige koekjes zijn... 🙃

Vandaag verkenden we verder het Noorden van Gozo. Na nog een poging om de vuurtoren te bereiken en een very bumpy en smal weggetje omhoog mocht het niet baten! Wegenwerken. Rynn was bang dat we van de berg gingen vallen. 

Op naar Wied-il-Ghasri... een soort van smalle zeekloof met prachtig blauw water om in te snorkelen. Bij elke snorkelplek staan borden met uitleg over de dieptes en de gevaren. We zijn alert, want eens de kloof in zijn er weinig rustpunten. Maar wij zijn nu échte waterratten en zwemmen meerdere keren op en af in de kloof. We zwemmen ook onder een grot waarin je via een tunnel naar boven de lucht kunt zien. Supercool! Maar we zijn moe en zien hier minder visjes. We laten ons een smoothie mixen aan het enige kraampje bij de parking en zetten onze tocht verder.

We zoeken een goed picknickplekske en vinden dat in de formidabele saltpans! We doen aan 'foto-egoïsme' en eten onze broodjes op in het midden van dé panoramafoto. Maar hoe mooi is dat hier zeg! Rynn en ik chillen op een rotszetel en proeven van het zout. Zoutig!

In het volgende baaitje Xwejni Bay trekken we met plezier nog eens onze snorkel aan. Hier zien we superveel vissen!!! Ik vind een schelpje met een heremietkreeftje, we zien weer een zeeegel en plots zie ik een kwal. Op datzelfde moment zwemt Rynn als een gek roepend terug. En jawel, hij is gekwald! Er verschijnen boebeltjes op zijn bil. Even opzoeken wat we moeten doen én gelukkig heeft mama altijd de ehbo mee. We spoelen en wrijven af met zeewater en doen er een dikke laag calmiderm op. Die mogen we 5 minuten later ook aanbieden aan een ander jongetje die gekwald werd. Ik wil wel nog snorkelen en ga nog een toertje doen met papa. Op de terugweg spot ik de kwal en vangen we de boosdoener in een emmertje. Gelukkig gaat de pijn bij Rynn snel over en het kwalletje is eigenlijk wel mooi. 

We sluiten de dag af met een lekker etentje in Masalforn in restaurant Arzella. We hebben een geweldig plekje met zicht op zee. Wij eten spaghetti en mama en papa delen een grote pot mixed sea food! Gelukkig zitten er geen zeestaartjes in 🤭. 

Lieve kussen van ons aan iedereen!

Tot hoors!

Team explorers